۱۷
تیر
اینجا دار مکافات است. هر چه کنی به سر خودت میاید. نیاز نیست خود را سرزنش کنی اما یادت باشد :اینجا دار مکافات است. نهایت تلاشت را بکن تا اشتباه دیگری مرتکب نشوی!
هر بزری که بکاری ، هر فرهنگی که از خود به جای بزاری ، همان میروید ، همان میوه را میچینی. از درخت سیب انتظار میوه گلابی نمیرود!
هیچکس دیگری را هم نمیتوان مقصر دانست جز همان کسی که بذر اشتباهی کاشت!
حس امروزم مانند ماهیگیری بود که در پایان یک روز نفس گیر تور را بالا بیاورد ببیند ای دل غافل ، تور پاره شده و تک تک ماهی ها دارند به بیرون میریزند. دست یکی دو تا ماهی را گرفتم کشان کشان سر میز آوردمشان. یکی شان قسمم داد که منم یک روز کوسه میشوم ، این چوب را ... بله!! با درایت امام به خیر گذشت!
پ.ن: با خودم عهد بستم که هر روز مطلبی درباره چیزهایی که در طول روز یاد گرفته ام بنویسم. با 3 هدف:
1.این بلاگ تمرین تعهد من است. میخواهم خودم را به مدت نود روز متعهد به نوشتن "روزنوشت"ها بدانم و تعهدم را تقویت کنم.
2. مجبور میشود به کل روزی که پشت سر گذاشتم نگاه بیندازم و خودم را و اعمال و رفتار و گفتارم را جستوجو کنم و نقاط ضعف و قدرتم را بیابم و در جهت رشد شخصی ام پیش بروم.
3.تجربیاتم را با دیگران به اشتراک بگذارم.
