روز بیست و نهم

آخرین بار که آمد زمستان بود.

بدون پالتو ، با کلاهی پشمی که هر لحظه امکان داشت ذات الریه بگیرد.

دست آخر کلاهش را سمت جمعیت انداخت ، دستانش را به عصایش رسانید و مستقیم رفت ، تا در برف ها گم شد.