روز سی و پنجم

"پنیر را بو بکش"

-چه کسی پنیر مرا جا به جا کرد؟-

همیشه راه های تازه ای مقابل چشمانمان می افتد ، اگر جلویشان را نگیریم.

گاهی وقت ها از مشکلات کوهی میسازیم که جلوی دیدمان را میگیرد ، گاهی هم مقصدمان در نوک قله ایست که هیچگاه تپه های مقابل نمیتوانند مانع شوند. گاهی مقصدمان ستاره ی قطبیست و از هر جا و هر لحظه ی شب میتوانیم آن را با انشگت به دیگران نشان دهیم.