روز سی و یکم

یاد بگیریم با انرژی عهد اول روز را آغاز کنیم و با رویای اولین شب در انتظار فردا به خواب رویم.

گاهی وقت ها فراموش میکنیم ، خسته میشویم و اندوه میگیریم . تنها کافیست دوباره به یاد بیاوریم!

روز سی ام

"ما همان افکارمان هستیم، اگر نتوانیم افکارمان را تغییر دهیم نمی توانیم هیچ تغییر دیگری ایجاد کنیم. 

شما قطاری از افکار دارید که هنگام تنهایی، سکوت و زمانی که غرق در افکارتان هستید سوار آن می شوید. 

ارزشی که برای خودتان قایل هستید و شادی هایی که در زندگی دارید همه بستگی به جهتی دارند که قطار به آن سو در حرکت است. "

اکنون ریل ها ساخته شدند ، مسیر مشخص شد و در جهت آن ریل ها نصب گردیدند . حال تنها کافیست قطار خود را روی ریل سوار کنید و با چشم و گوش و زبان بسته به پیش بتازید!

روز بیست و نهم

آخرین بار که آمد زمستان بود.

بدون پالتو ، با کلاهی پشمی که هر لحظه امکان داشت ذات الریه بگیرد.

دست آخر کلاهش را سمت جمعیت انداخت ، دستانش را به عصایش رسانید و مستقیم رفت ، تا در برف ها گم شد.

روز بیست و هشتم

هنگامی که فرمان حمله صادر میشود نظم نظام برباد میرود .

روز بیست و هفتم

لذت سخت و هوشمندانه کار کردن را میچشیم ، متعهدانه تلاش کردن را حس میکنیم و از اینکه صبح ها برای خلق رویاهایمان از خواب برمیخیزیم به خود میبالیم.

امروز اولین روز از تقویم من است . زندگی آغاز شد!

روز بیست و ششم

ما با همیم ، دست هایمان را به هم داده ایم و با هم قدم برمیداریم. دست هایمان را به هم داده ایم و حلقه ای ساخته ایم. قلمروی ما به بزرگی حلقه ایست که ساخته ایم. بزرگی ما در درون ما شکل میگیرد و نمود پیدا میکند . ما بزرگ میشویم و حلقه ی قلمرومان گسترش میبابد ، ما بزرگ میشویم تا حلقه قلمرومان ،"ما"ی بیشتری را در خود جای دهد. ما بزرگ میشویم و با هم قدم برمیداریم.

روز بیست و پنجم

If it's to be, it's up to me

اگر همه آدم ها به اندازه کافی خودخواه بودند و به اندازه کافی برای خود ارزش قایل بودند ، دنیا جای بسیار بهتری میشد

روز بیست وچهارم

بیا آشتی کن ، امتحانی ، ببین چه میشود .

اینبار به او اعتماد کن ، او را چه دیدی؟ ساید کمکی رسید.

قرارمان از روز اول هم همین بود: آنچه را باور کن که به نفعت است و به آن نیاز داری.

یا اینکه نتیجه میگیری و مزدش را میگیری یا اینکه تغییری اتفاق نمی افتد که چیزی از دست نداده ای. 

پس بیا و آشتی کن!

روز بیست و سوم

تنفر را نیاموز ، تنفر را یاد نده ، تنفر را از یاد ببر!

بالا رفتن از روی کینه هیچ نمی ارزد!

ببخش و همیار باش!

روز بیست و دوم

چند نفر در دنیا هستند که دلشان تعطیلات نمیخواهد؟

آنها که دلشان تعطیلات نمیخواهد 2 دسته اند:

یا عاشق مشغله هایشانند یا همیشه در تعطیلاتند.

از نظر من هر دو اینها یکی اند ، آنها که عاشق مشغله هایشانند از آنها لذت میبرند ، انگار که همیشه در تعطیلاتند!